Vrije val. Juli Zeh

"Het leven loopt, net als elke andere geschiedenis, achterwaarts naar zijn eigen oorzaak. Omdat mensen meestal van voren naar achteren denken, blijft de betekenis van hun bestaan voor hen verborgen. Wie dit principe echter heeft ingezien en heeft uitgevist welk toekomstig doel hij dient, kan voortaan elke gebeurtenis als een deel van zijn persoonlijke bestemming beschouwen. En die daardoor met kalmte dragen." (p. 83)

Zaterdag. Ian McEwan

Goed boekenadvies van vrienden volg ik graag. Toen vriend en Perron 500-genoot J. voor de derde keer de loftrompet stak over Zaterdag van Ian McEwan, stopte ik het boek in mijn vakantiekoffer. Zijn aanvullend advies het boek ook op een zaterdag in één keer te lezen, heb ik lachend weggewuifd. Dan had ik om half vier 's ochtends moeten starten en 25 uur later, om half vijf de volgende nacht, het boek moeten uithebben. Spannend experiment voor wie het boek na mij gaat lezen. Sluit je op en zet een pot sterke koffie klaar. 

Zaterdag beschrijft aldus een zaterdag uit het leven van Henry Perowne, neurochirurg in Londen. Door de traagheid - zijnde geen traagheid van slecht geschreven boeken - wekt het verloop van de dag een beklemmend, drukkend gevoel op. Je wenst dat de dag sneller verloopt, omdat je onheil ruikt. Dat blijkt.

De manier waarop McEwan binnen het verloop van een dag een volledig leven in de huidige maatschappelijke context schetst, is knap en evenwichtig. Perowne leeft, werkt en bemint intens. Van die intensiteit kon ik me tijdens het lezen niet losmaken. Dank voor je advies vriend, ik heb genoten.

De brief voor de koning. Tonke Dragt

Nooit eerder herlas ik een boek. De reden daarvoor is simpel: op mijn verlanglijstje staan zoveel boeken die ik graag wil lezen, dat ik met mijn beperkte leestijd misschien in het bejaardenhuis toekom aan boeken voor de tweede keer. En alleen de echt heel bijzondere dan.

De brief voor de koning van Tonke Dragt is een uitzondering. En dat verdient het boek. Vroeger las ik het. Hoe oud zal ik zijn geweest? Een jaar of tien. Elke drie weken op de fiets naar de bieb met een stapeltje gelezen boeken onder mijn snelbinders. Gauw inleveren en -hup- naar de jeugdafdeling voor een verse oogst leesvoer. Mijn zusjes en ik telden of we samen wel het toegestane maximum te lenen boeken hadden verzameld en beoordeelden ook elkaars keuze om thuis voldoende leeszekerheid te hebben. Vette vlekken, platte vliegjes en snot van andere kinderen in de boeken deerden me niet. Ik las.

De sfeer van De brief voor de koning is me bijgebleven. Voor deze zomer kocht ik een eigen exemplaar met de prachtige tekeningen van Tonke Dragt. Ik las kalm, bestudeerde de landkaart bij elke avontuur van Tiuri en waande me opnieuw in het Rijk van Dagonaut, de grote bergen en het Rijk van Unauwen. Een heerlijk boek voor zomerdagen.

Uiteraard heeft Dragt een boodschap voor haar jonge lezers, die ook voor volwassenen actueel is. Kies je eigen weg, leg die met dapperheid en vertrouwen af en wees verantwoordelijk voor de consequenties ervan. Als je de zuivere weg kiest, zal eer je uiteindelijk ten deel vallen.