Nooit eerder herlas ik een boek. De reden daarvoor is simpel: op mijn verlanglijstje staan zoveel boeken die ik graag wil lezen, dat ik met mijn beperkte leestijd misschien in het bejaardenhuis toekom aan boeken voor de tweede keer. En alleen de echt heel bijzondere dan.De brief voor de koning van Tonke Dragt is een uitzondering. En dat verdient het boek. Vroeger las ik het. Hoe oud zal ik zijn geweest? Een jaar of tien. Elke drie weken op de fiets naar de bieb met een stapeltje gelezen boeken onder mijn snelbinders. Gauw inleveren en -hup- naar de jeugdafdeling voor een verse oogst leesvoer. Mijn zusjes en ik telden of we samen wel het toegestane maximum te lenen boeken hadden verzameld en beoordeelden ook elkaars keuze om thuis voldoende leeszekerheid te hebben. Vette vlekken, platte vliegjes en snot van andere kinderen in de boeken deerden me niet. Ik las.
De sfeer van De brief voor de koning is me bijgebleven. Voor deze zomer kocht ik een eigen exemplaar met de prachtige tekeningen van Tonke Dragt. Ik las kalm, bestudeerde de landkaart bij elke avontuur van Tiuri en waande me opnieuw in het Rijk van Dagonaut, de grote bergen en het Rijk van Unauwen. Een heerlijk boek voor zomerdagen.
Uiteraard heeft Dragt een boodschap voor haar jonge lezers, die ook voor volwassenen actueel is. Kies je eigen weg, leg die met dapperheid en vertrouwen af en wees verantwoordelijk voor de consequenties ervan. Als je de zuivere weg kiest, zal eer je uiteindelijk ten deel vallen.
Uiteraard heeft Dragt een boodschap voor haar jonge lezers, die ook voor volwassenen actueel is. Kies je eigen weg, leg die met dapperheid en vertrouwen af en wees verantwoordelijk voor de consequenties ervan. Als je de zuivere weg kiest, zal eer je uiteindelijk ten deel vallen.
Echter als volwassene leert men dat er geen zuivere weg is. Da's wel jammer, want als kind had ik veel profijt van het zwart-wit denken (dat sommigen (ik noem geen namen, oké, George Bush) nog steeds in volwassenheid vermogen). In die zin is Brief voor de Koning een nostalgisch boek, maar de weg naar volwassenheid bereik je bij Tonke Dragt toch echt via De Torens van Februari :)
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt wel verzuurd Pep! Waar is je zonnige idealisme gebleven?
BeantwoordenVerwijderenOh, dat is niet verzuurd hoor! :) Het is alleen een overweging, maar het weerhoudt me er niet van om de mooiste weg te willen blijven nemen.
BeantwoordenVerwijderenZo vaak herlezen... Mooi boek!
BeantwoordenVerwijderenHeb je als kind deel II ook gelezen?
Fijn je site. Mijn reden om te herlezen is omdat ik vaak niet weet wát te lezen. Ja, idioot gewoon. Kan ik jouw lijst fijn als leidraad gebruiken ...en ontdekken of we dezelfde smaak hebben ;-)
Nienke
Deel II heb ik destijds inderdaad ook gelezen. De verleiding is groot... heel geschikt voor een koude winterdag voor de kachel.
BeantwoordenVerwijderenWat een eer dat je mijn lijst als leidraad gaat gebruiken. Laat je weten wat je van de boeken vindt en vertel je me ook jouw gouden tips?