'Het is halfelf in de ochtend. Het regent uit een laaghangend wolkendek. Zoals gewoonlijk zaten de weermannen er gisteren naast. De lamp in de keuken brandt. De kromme es glimt, de bonte kraai zit ineengedoken op zijn tak. Zo nu en dan schudt hij zijn veren op zonder zijn vleugels uit te slaan.' (p. 114)
Helmer heeft zijn vader naar boven gedaan. De man is oud en zit hem al jaren in de weg. Op een vochtig kamertje, met uitzicht op de bonte kraai, kan hij zijn laatste maanden slijten. Beneden richt Helmer, dan 55, voor het eerst zijn eigen leven in.
Na de vroege dood van zijn tweelingbroer Henk, heeft Helmer het melkveebedrijf van zijn vader overgenomen. Helmer realiseert zich nu dat hij die keuze niet zelf heeft gemaakt, nee eigenlijk nooit zelf wat gekozen heeft. Behalve zijn twee ezels.
Boven is het stil van Gerbrand Bakker is een ronde, prachtig gelaagde vertelling. Het beschrijft de worsteling van een traditioneel opgevoede man van middelbare leeftijd die met verlies, verdriet, zijn identiteit en moderniteiten leert omgaan.
Typisch Nederlands, dat is Boven is het stil. En of ik daar nu zo dol op ben? Ik weet het niet. De traagheid, de somberheid, de leegte van het Noord-Hollands winterlandschap is benauwend. Of had ik het beter bij 30 graden in een malse weide kunnen lezen? Ja, dat is mijn advies. Wacht op de Nederlandse zomerzon en lees deze mooie literatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten