Joe Speedboot van Tommy Wieringa las ik enkele jaren geleden direct na Knielen op een bed violen van Jan Siebelink. Een katholieke opluchting na de gereformeerde zwaarmoedigheid. Caesarion zou anders zijn, werd ik gewaarschuwd. Zwaarder. Dat voedde mijn nieuwsgierigheid des te meer.
Wieringa is een rasverteller over een leven dat in beginsel weinig bijzonder lijkt. Langzaam ontspint zich het eigenaardige leven van Ludwig Unger zonder dat het ongeloofwaardig wordt.
""...je bent een verhalenverteller op een plein in Marrakesj."
Ik schaam me. Ik heb haar overspoeld met mijn geschiedenis, een gek die je aanklampt op straat en met je meeloopt terwijl hij je zijn afzichtelijke levensgeschiedenis vertelt. Ten slotte vraagt hij om een kroket." (p.92)
Ludwigs leven staat in het teken van zijn ouders. Hij zoekt naar wie ze zijn in de echte wereld, hij zoekt zichzelf in hen. Hij volgt zijn moeder om haar te redden. Te laat realiseert Ludwig zich dat een zoon zijn moeder niet kan redden. Het geluk dat voor hem lag, offerde hij ervoor op. Zowel zijn moeder als zijn vader blijven wezensvreemd voor hem.
Caesarion gaat over het elementaire leven. Liefde, dood, hoop, afkomst en toekomst. Met een lichtheid geschreven en daardoor des te aangrijpender. Wieringa heeft de tijd genomen Caesarion te schrijven. Dat loont. Ik zal geduldig wachten op zijn volgende boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten