De titel van dit korte verhaal klinkt hopeloos ouderwets: De tramrace. En in ouderwetse trant is het verhaal verschreven. Waar in Nederland is heden ten dage ruimte om met trams te racen? In een dorp waar de protestanten zich aan de ene zijde van de rails verzamelen, met op veilige afstand de katholieken aan de andere zijde van de rails. Alleen de dominee begeeft zich onder de katholieken. Of is dat omdat hij anders tegen de namiddagzon inkijkt?
Uit de hoogte kijkt God mee, maar daar laat Hotz het niet bij. Eén van de trams verongelukt. Vier zusjes komen op gruwelijke wijze om het leven, waaronder het mooiste meisje van het dorp. Boer Boon, die het meisje aanbidt, gaat op zijn knieën en vraagt God de tijd een uur terug te zetten: "Ik zal dan op de rails gaan liggen, ik zal met de armen uitgestrekt voor de locomotieven staan." Welja. God vindt ook dat het ongeluk te erg is en draait de klok een kwartiertje terug. De meisjes huilen van de schrik en boer Boon gaat voortaan zonder benen door het leven.
De tramrace is een ouderwetse vertelling met een opvallend moderne wending.
Hotz is zo'n prachtige schrijver. Blij dat iemand hem nog leest. Lees ook de bundel Eb en vloed.
BeantwoordenVerwijderenTeunis
Bedankt Teunis voor je aardige reactie én goede tip. Hartelijke groet van Nicolien
BeantwoordenVerwijderen