"Dus wij zitten daar, en hij gaat zo van, "Ik vind dit niet kunnen," en dit en dat, en wij echt zo van: "Doe even relax!"" (p.127)
Taaltrends en -eigenaardigheden waarnemen is een lollige hobby. Wat zeg je nu eigenlijk en bereik je je doel ermee? Constructies als: 'een stukje empathie naar de burgers toe communiceren' behoren tot mijn persoonlijke favorieten. Totaal vaag en taalkundig krom.
Paulien Cornelisse en ik delen onze hobby, met het verschil dat zij haar waarnemingen perfect uitwerkte in Taal is zeg maar echt mijn ding. In luchtige, anekdotische sfeer beschrijft ze wat haar opvalt aan het Nederlandse taalgebruik onder jongeren, politici, de high society of Nederlanders op vakantie. Daarbij schroomt ze niet hand in eigen boezem te steken. Dat is precies wat dit boek anders maakt dan de gangbare taalpuristische werken die bij verschijnen al een zure lucht afscheiden.
Cornelisse en ik zijn van hetzelfde geboortejaar. Haar beleving van de taal van toen en nu zijn erg herkenbaar. Ga je mee met de tijd of blijf je woorden als 'lekkertjes', 'bakvis' en 'gaaf' gebruiken? Ik wel. Ouderwetse woorden zijn namelijk keigaaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten